Inihabilin ng matanda ang súpot ng buto kay Larina.
“Subuan mo siya ng isang buto oras-oras hanggang sa pagbalik ko,” sabi niya kay Larina bago umalis. Naiwan ang mga buto kay Larina subalit hindi niya binigyan si Mangita. Katunayan, sa laki ng inggit at muhi sa kapatid, hinangad niyang mamatay na si Mangita. Kayâ, sa halip na alagaan ang kapatid, itinago ni Larina ang mga buto sa kanyang mahabang buhok.
