Auschwitz var stærsta og mannskæðasta af sex útrýmingarbúðum þar sem hundruð þúsunda manna voru pyntaðir og myrtir, helförinni undir skipun einræðisherra nasista, Adolfs Hitlers.
Herforingjar og starfsmenn bandamanna sem voru handteknir af nasistum eða gefnir upp fyrir nasistum voru einnig fangelsaðir í búðum. Þessar búðir voru kallaðar stríðsfangabúðir. Yfir eitt þúsund stríðsfangabúðir voru til um Þriðja ríkið í seinni heimsstyrjöldinni.
Nasistar töldu að sovéskir borgarar væru ómennska og kynþáttaóvinir vegna sovéska kommúnismans, sem þeir sáu í beinni andstöðu við nasismann. Sem slíkir komu þeir sérstaklega harðlega fram við sovéska stríðsfanga. Í stríðinu voru um 5,7 milljónir sovéskra hermanna teknar af nasistum. Yfir 3,3 milljónir hermanna létust af hendi nasista vegna hungurs, sjúkdóma, aðstöðuleysis eða fjöldaskotárása.
Stríðsmenn halda stríðsföngum í varðhaldi af ýmsum lögmætum og ólögmætum ástæðum, eins og að einangra þá frá óvinahermönnum sem enn eru á vettvangi (sleppa þeim og flytja þá aftur á skipulegan hátt eftir stríðsátök), sýna fram á hernaðarsigur, refsa þeim, sækja þá til saka, fyrir stríðsglæpi og arðræna þá til vinnu sinnar. Hrottaleg meðferð, pyntingar og niðurlæging voru algeng.
Fangar í fangabúðum voru líka oftast undir nauðungarvinnu. Venjulega voru þetta langir tímar af erfiðri líkamlegri vinnu, þó þetta hafi verið mismunandi eftir mismunandi búðum. Margar búðir unnu fanga sína til dauða
Fangabúðirnar voru oft mjög ólíkar. Í sumum var fólkinu þrælað út og ekki gefið mat, en í öðrum fengu þeir mat og var haldið á lífi en þurftu samt að vinna mjög mikið.