Republika Tunis kao najsjevernija država u Africi, prostire se na oko 64.000 km2. Geografski, Tunis se nalazi na istočnom dijelu planine Atlas i sjevernom dijelu pustinje Sahare.
Oko 40% teritorije zemlje pokriva pustinja Sahara, dok je ostatak zemlje vrlo plodan.
Najvažniji vodotok je rijeka Medjerda, koja se ulijeva u Tuniški zaliv Najvažniji prirodni resursi su nafta, fosfati, željezna ruda, olovo, cink, so i obradiva zemljišta. Najviši je vrh Djebel Chambi (1544 m), a prosječna je visina 700 m.
Tunis se nalazi na mediteranskoj obali sjeverne Afrike, na pola puta između Atlantskog oceana i delte Nila. To je omeđeno Alžirom na zapadu i Libijom na jugoistoku. Leži među širinama od 30 ° i 38 ° Sjeverno i dužinama 7 ° i 12 ° Istočno .
Nagli jug na prelazu mediteranske obale u sjevernom Tunisu daje zemlji dvije osebujne obale, istok-zapad na sjeveru, i sjever-jug na istoku. Prostire se na oko 64.000 km2. S druge strane, najsjevernija tačka Tunisa Ras ben Saka, je isto tako najsjevernija tačka na Afričkom kontinentu. Na zapadu se graniči sa Alžirom, na jugoistoku sa Libijom, dok na sjeveru i istoku izlazi na Sredozemno more. Teritorija Tunisa se može podijeliti u dvije geografske cjeline. Na sjeveru se nalazi veoma plodna zemlja formirana oko obale Sredozemnog mora, dok se južni dio zemlje većim dijelom nalazi u saharskoj pustinji.
Mezozoička i Kenozoička evolucija sjevernog ruba Afričke margine a posebno sjevera Tunisa, fosilizirali su uzastopno paleogeografske i tektonske epizode. Zapravo, nakon pomjeranja i produženih perioda, koji su započeli pred kraj Paleozoičke ere i nastavili tokom Mezozoičke, uspostavljena je Alpska orogeneza koja je rezultat konvergencionih pokreta između Afričkih i Euroazijskih ploča. Raznovrsni geološki radovi uspostavljeni u sjevernom Tunisu, sjeveroistočnom Alžiru i Sikulo-Tuniškom tjesnacu, demonstrirali su da su NE-SW ( sjevernoistočni-jugozapadni) nasljeđeni mrežni kvarovi kontrolisali sedimentaciju tokom Tecijanskog pomjeranja, i da su također kontrolisali struktuiranje centralnog i sjevernog Atlasa tokom uzastopnih tektonskih događaja. Sjeverne i centralne regije Tunisa podvučene su sedimentnim stijenama u rasponu od Permianskog geološkog perioda do danas, i pripadaju strukturnim domenama Atlasa. Mezozoički i Kenozoički sedimenti koji prekrivaju Saharsku platformu dobro su razvijeni. Sjeverozapad Tunisa obuhvata Teliansku strukturnu domenu koja je dio Alpskog orogenetičkog sistema.
Smješten na rubu Sredozemnog mora, Gabes je uspješno poljoprivredno sjedište sa obilnim usjevima, poljima masline i smokve koji se zasađuju i beru u tradicionalnom tuniškom stilu. Od davnina su lokalni ribari otkrili bogatstvo plodnih voda zaljeva u Gabesu, u kom se mogu pronaći neograničene količine tuna, škampi, hobotnica te školjki. Sa svojim ugodnim plažama, Gabes ima i veliku oazu podijeljenu u dva dijela, koja se navodnjava potocima koji dolaze kroz pukotine koje vode ka Sredozemnom moru.
REGIJA JERID Grad Tozeur Perfektno smješten na rubu Jerida, grad oaza Tozeur na jugozapadu Tunisa pokriven je sa nekoliko hiljada palmi, drvećem šljive, vinovom lozom i desetinama kilometara jagoda. Tozeur je bio cijenjeno ime još od rimskog doba zbog njegovog bogatstva koje se ogledalo u srebru, bakru i koži. Kuće od oker cigla najupečatljiviji su dio ovog grada.
Arhipelag Kerkennah sastoji se od dva glavna otoka, povezana nasipom još od rimske ere. Ovi niski prašnjavi otoci ispunjeni su palmama i smokvama. Na ovim otocima postoji čitav niz plaža - koliba sa balkonima na vode Sidi Frej zaljeva. Ruševine Borj el Hissar, selo remla i male ribarske luke El Attaia su na dohvat ruke. Vode ovih otoka ispunjene su deverikom, cipalima, brancinima, jastozima i hobotnicama.
Geološke regije Tunisa Grad Sfax U sendviču između polja masline i Sredozemnog mora, oko 165 kilometara jugoistočno od glavnog grada Tunisa, Sfax je prava trgovačka atrakcija. Ovaj stari grad prepun je stanova za iznajmljivanje i trgovina. Prelijepi kameni bedemi krem boje, polja palmovnika i maslina samo su neki zaštitnih znakova ovog mjesta.
Kasserine Grad Kasserine smješten pod najvećom planinom u Tunisu Jebel Chambi, većim dijelom je poljoprivredni grad bogat maslinicima, travnatim poljima i šumama. Poznat po svojim izuzetno rijetkim primjercima gazela, prugastih hijeha, divljih svinja, lisica, zečeva, sokola, orlova i jastreba, nacionalni park Chambi je na istoku ovog grada.
Kairouan Kao najreligiozniji grad u Tunisu, Kairouan krase brojne džamije i nalazi se na UNESCO-voj listi svjetske baštine, kao jedno od najstarijih mjesta muslimanskog bogoslužja. Bogat je brojnim vrtovima i starim maslinicima
Smješten na uzvišicama Tunisa u sjeverozapadnoj regiji, Dougga obiluje historijskim građevinama, golemim hramovima, lijepo ispisanim kamenjem, žitnicama i zelenim dolinama.
Bizzerte
Bizerte se nalazi na sjevernom rtu afričkog kontinenta. Svojom bojom meda kojom ovo mjesto prevladava, Bizzerte je isto tako bogat morskim plodovima gdje se najviše ističu hobotnice, sabljarke i tune. Pored morskog bogatstva, Bizzerte obiluje i palmovnicima.
Geografski, Tunis se nalazi na istočnom dijelu planine Atlas i sjevernom dijelu pustinje Sahare. Oko 40% teritorije zemlje pokriva pustinja Sahara, dok je ostatak zemlje vrlo plodan. Njegova 1.300 kilometara duga obala stvara vezu Afrike sa Mediteranom jer se nalazi u blizini Sicilijanskog moreuza i Sardinije, pa je zbog toga najbliža tačka Afričkog kopna prema Evropi nakon Gibraltara. Reljef Tunisa poprilično je drugačiji od reljefa njegovih regija. Zemlja ima veoma dugu obalu ( blizu 1298 kilometara ). Kroz zemlju se u smjeru jugozapad-sjeveroistok proteže planinski lanac, koji je dio istočnog dijela Atlasa. Između planina u toj regiji nalaze se doline te plodne ravnice. Najviši vrh je Djebel Chambi (1544 m), a prosjecna visina je 700 metara. Sahara, koja se nalazi na jugu zemlje, pokriva oko 40 % teritorija Tunisa. Obalne ravnice na istoku uspinju se na sjeverno - južnu strminu koja se blago spušta prema zapadu. Pustinja Sahara nalazi se u najjužnijem dijelu zemlje. Na sjeveru Tunisa gdje se planinski lanac Atlas nastavlja iz Alžira, više prevladava brdsko-planinski reljef.
Klima Tunisa podložna je sredozemnim i saharskim utjecajima. Sastoji se od sedam bioklimatskih zona između kojih postoji velika razlika u mogućnostima uzgoja. Najveću klimatsku granicu između sjevera i ostatka zemlje čini tuniški planinski lanac koji odvaja mediteransku i saharsku klimu. Godišnji broj padalina varira kroz regije: • oko 1 000 milimetara na sjeveru • oko 380 milimetara u središnjem djelu • oko 300 milimetara na jugu Ljetnu sezonu obilježava aridna klima koja je obilježena visokim vrućinama i suhosti zbog juga. Temperature variraju ovisno o položaju, nadmorskoj visini te blizini Sredozemnog mora. Prosječne temparature za cijelu zemlju variraju od 12 °C u prosincu, do 30 °C u srpnju. Zemlju karakterizira vrlo veliki broj sunčanih sati (oko 3000 sati godišnje). U područjima planina Kroumirie moguće su temperature oko 0 °C zimi te oko 50 °C ljeti u pustinjskim područjima.
Dok sjever ima tople i blage zime, na jugu su planine tijekom zime prekrivene snijegom, karakteristično za suhu i kontinentalnu klimu koja tamo prevladava, a očituje se i u velikim temperarturnim razlikama između dana i noći. U centralnim se predjelima klimatske zone međusobno miješaju.
Najvažniji vodotok je rijeka Medjerda, pritoka Sredozemnog mora, koja se ulijeva u Tuniški zaliv, duga 450 kilometara. Pored rijeka, ostatak vodenih površina uglavnom su povremeni površinski vodotoci koji se pojavljuju širem zemlje. Glavni stalni površinski vodotoci koji se ulivaju u more na Sjeveru, uglavnom rastu na sjeverozapadu i teku prema Istoku. U suhom centralnom regionu, površinski vodotoci su prolazni, teku samo nekoliko dana ili sedmica tokom jedne godine. Na jugu Tunisa, površinski tokovi su rijetki i mali. Niti jedan od tih centralnih i južnih prolaznih tokova ne dolazi do mora, umjesto toga površinska voda infiltrira preko ravnica ili na unutarnjim depresijama. Click to add some text.
Najplodnije tlo u Tunisu nalazi se u dobro navodnjenim dolinama na sjeveru, gdje bogato tlo od pješčane gline formirane od nanosa ili tla sa visokim sadržajem vapnenca, pokriva dno doline i ravnice. Osim ovoga i tla iz stepske regije Hauta,tlo u ostatku republike Tunis je pretežno pjeskovito ili kameno. Na suhom jugu, tlo je čak štaviše i slano zbog prekomjernih isparavanja. Vlažna obalna ravnica na istoku, koja se proteže između zaljeva Hammamet i zaljeva Gabes na kom se nalaze najbolje plantaže masline u Tunisu, je poljoprivredno najproduktivnija za razliku od ovih ostalih grubih, pješčanih ili slanih zemljišta.
Ukupna površina tla u državi iznosi blizu 16,4 miliona hektara, sa dužinom od 900 km i širinom od 542 km. Click to add some text.
TLO NA SJEVERU TUNISA Sjever zemlje uključuje tri bioklimatska područja (vlažno, sub-vlažno, polu-sušno) i najmanje pet prirodnih područja. Glavne skupine tla na Sjeveru Tunisa su: 1. Iscjeđeno tlo na krajnjem sjeverozapadu i močvarno zemljište 2. Topografska i litografska organska zemlja prisutna je u depresijama i unutarnjim ravnicama i karakteristična je po nabubrenoj glini tamne boje. 3. Mediternska crvenica može se naći u mjestu Bou Kornine. Razvila je se tokom perioda Jure. Ima finu teksturu, dobro razvijenu poliedarsku strukturu i karbonatnu akumulaciju. 4. Karbonatno tlo (kalcij-magnezij) obično pokriva vapnenački materijal. Njihova debljina promjenjiva je u zavisnosti od opće morfologije tla.
Centar Tunisa obuhvata četiri velike prirodne regije: 1. Visoke stepe 2. Niske Stepe 3. Pustinje 4. Regiju Kairoun U ovim velikim prirodnim regijama prisutne su sljedeće vrste tla: - karbonatna tla - slana tla - slabo razvijena tla - mineralna tla koja su rezultat erozije
- mineralna tla koja su rezultat erozije - izo- humusna tla - slana tla - slabo evoluirana tla Click to add some text.
TLO NA JUGU TUNISA Južno područje Tunisa proteže se nisko od ravnice koja se nalazi južno od planine Gafsa sve do granica Sahare. Uključuje ogromna morfopedološka okruženja gdje prevladava kamenito tlo i pomorski tipovi klime. Tla prisutna na jugu Tunisa su: - kalcij-magnezij (karbonatna tla sadrže gips i vapnenac) - izo- humusna tla - slana tla - slabo evoluirana tla
Divlji svijet Tunisa sastoji se od njegove flore i faune. Ono obuhvata blizu 84 vrste sisavaca i blizu 375 vrsta ptica. Tunis je dobro poznat po svojim rijetkim vrstama Addax i Dama gazela. Tunis ima različite sorte flore preko cijele zemlje. Ova raznolikost obuhvata raspon od ogromnih hrastova do esparto trave s obzirom na varijacije na kopnu odnosno vrstama tla. Ostale vrste flore uključuju hrast plutnjak, borove, žižule i gumu. Kada je u pitanju fauna, vrste životinja kreću se od raznih vrsta gazela, šakala do divljih svinja. U dijelovima Tunisa koji pripadaju Sahari, prevladavaju škorpioni i zmije.
Tunis se nalazi na mediteranskoj obali sjeverne Afrike, na pola puta između Atlantskog oceana i delte Nila. To je omeđeno Alžirom na zapadu i Libijom na jugoistoku. Leži među širinama od 30 ° i 38 ° Sjeverno i dužinama 7 ° i 12 ° istočno. Teritorija Tunisa se može podijeliti u dvije geografske cjeline. Na sjeveru se nalazi veoma plodna zemlja formirana oko obale Sredozemnog mora, dok se južni dio zemlje većim dijelom nalazi u saharskoj pustinji
Mezozoička i Kenozoička evolucija sjevernog ruba Afričke margine a posebno sjevera Tunisa, fosilizirali su uzastopno paleogeografske i tektonske epizode. Zapravo, nakon pomjeranja i produženih perioda, koji su započeli pred kraj Paleozoičke ere i nastavili tokom Mezozoičke, uspostavljena je Alpska orogeneza koja je rezultat konvergencionih pokreta između Afričkih i Euroazijskih ploča. Ova orogeneza izazvala je, na Mediteranskim rubovima mnoge planinske lance koji se protežu od Apenina na Istoku do Betičkih Kordiljera na Zapadu.
Reljef Tunisa poprilično je drugačiji od reljefa njegovih regija. Zemlja ima veoma dugu obalu ( blizu 1298 kilometara ). Kroz zemlju se u smjeru jugozapad-sjeveroistok proteže planinski lanac, koji je dio istočnog dijela Atlasa. Između planina u toj regiji nalaze se doline te plodne ravnice. Najviši vrh je Djebel Chambi (1544 m), a prosjecna visina je 700 metara. Sahara, koja se nalazi na jugu zemlje, pokriva oko 40 % teritorija Tunisa. Klima Tunisa podložna je sredozemnim i saharskim utjecajima. Sastoji se od sedam bioklimatskih zona između kojih postoji velika razlika u mogućnostima uzgoja. Najveću klimatsku granicu između sjevera i ostatka zemlje čini tuniški planinski lanac koji odvaja mediteransku i saharsku klimu.
Ukupna površina tla u državi iznosi blizu 16,4 miliona hektara, sa dužinom od 900 km i širinom od 542 km.
Divlji svijet Tunisa sastoji se od njegove flore i faune. Ono obuhvata blizu 84 vrste sisavaca i blizu 375 vrsta ptica. Tunis je dobro poznat po svojim rijetkim vrstama Addax i Dama gazela.